Na wiosnę 1930 r. wreszcie ruszyła budowa, którą z ramienia firmy Franckego nadzorował kierownik budowy inż. Blumhagen. Do początku kwietnia do Trzcianki dostarczono już masy rurociągów i hydrantów, które częściowo położono na ulicach. Ogółem zwieziono materiały i wykonano roboty za niemal 33 000 marek. Prace budowlane oraz roboty wodociągowe trwały do jesieni 1930 r., a zakończyły się ostatecznie na przełomie września i października 1930 r. Oficjalny odbiór krajowy zakładu wodociągowego wraz z siecią wodociągów nastąpił 15 października, co oznacza, że realizacja inwestycji nie trwała nawet 10 miesięcy. Jako dzień uruchomienia zakładu i początek obowiązywania gwarancji przyjęto 15 października 1930 r. Koszty przedsięwzięcia wynosiły 406 000 marek (wraz z odsetkami budowlanymi 441 000 marek) wobec preliminowanych 378 655  mare, ale wpływ na to miał podjęte już później decyzje o położeniu wodociągów także w kilku innych, nieplanowanych początkowo ulicach miasta ( ob. ul. Konarskiego, Pilska, Szosa Czarnkowska i przedłużenie Świerczewskiego), a także honoraria dla technika oraz inne wydatki. Uruchomiony 15 października 1930 r. wodociąg był eksploatowany nieustannie do końca II wojny światowej na bazie zamontowanego wyposażenia i zgodnie z przyjętymi początkowo reżimem technologicznym. Jedyna poważniejsza zmiana nastąpiła w pierwszym kwartale 1932 r., kiedy to dokonano modernizacji i przebudowy dieslowskiego agregatu pompowego, zamontowanego – zgodnie z wcześniejszymi zaleceniami – do zwiększenia wydajności stacji pomp w razie pożaru w mieście. Niezależnie jednak od tego faktu zakład pracował normalnie, produkując uzdatnioną wodę dla miasta. We Wrześniu 1939 r. było to 20 039 m3 w ciągu miesiąca, dwa lata później, we wrześniu 1941 r. – 21 346, we wrześniu 1943 r. 2539 m3, a rok później nawet 31 546 m3. W ostatnim pełnym miesiącem niemieckiego ruchu zakładu wodociągowego, czyli grudzień  1944 r., wodociąg w Trzciance przesłał do sieci 29 015 m3 wody. Po 1945 r. stacja hydroforowa pracowała na potrzeby ludności polskiej, bazując na urządzeniach i układzie technologicznym pozostawionym przez Niemców. W roku tym, Polacy utworzyli – na bazie Miejskich Wodociągów w Trzciance (Städtische Wasserwerke Schönlanke) – Zarząd Miejskich Wodociągów i Warsztatów, który zajmował się nie tylko wodociągami, ale także wywozem nieczystości i terenami zielonymi. Później firma przekształciła się w Miejskie Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej, a w 1972 r. powstało Miejskie Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej (MPGKiM). Dwa lata później, w 1974 r. trzcianeckie MPGKiM połączono z identycznym przedsiębiorstwem w Krzyżu Wielkopolskim i powstało Powiatowe Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej, w skład którego wchodził m.in. wodociągi w Trzciance. Jednak już w 1975 r. powstało Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej w Pile, a w 1983 r. wydzielono z niego wodociągi i kanalizację, powołując do życia Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji w Pile, współtworzone przez 11 oddziałów rejonowych, w tym także trzcianecki. Lata 60.80. XX w. to czas modernizacji stacji hydroforowej w Trzciance. Wówczas zmodernizowano stację pomp, usuwając stare agregaty pompowe i montując nowe, ustawiono także baterię zamkniętych filtrów piaskowych na zewnątrz budynku, zaś dwa stare filtry zamknięto usunięto z wnętrza stacji pomp. Równocześnie, w celu stworzenia odpowiednich warunków socjalnych dla pracowników wodociągów, do budynku hydroforni dobudowano od południa parterowe i podłużne skrzydło. Znalazły się w nim, łaźnia, pomieszczenie socjalne i magazynowe. Na terenie samego ujęcia wody odwiercono nowe studnie i wystawiono budynku garażowe, magazynowe oraz rezerwowego spalinowego agregatu prądotwórczego. Po upadku PRL-u i likwidacji Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji w Pile, co nastąpiło w 1991 r., zakład wodociągów Trzciance stał się ponownie samodzielną jednostką. Zgodnie z uchwałami nr XVII/167/99 i XVII/168/99 Rady Miejskiej Trzcianki z dnia 21 listopada w 1999 r. władze samorządowe w Trzciance zdecydowały się powołać Zakład Inżynierii Komunalnej Sp. z o. o. w Trzciance, który przejął m.in. eksploatację wodociągów i zaopatrzenia miasta w wodę, stan taki trwa do chwili obecnej. Źródło: zdjęcia oraz tekst: https://zabytek.pl/pl/obiekty/stacja-hydroforowa-syste-701187 Opracował: październik 2016, dr hab. Miron Urbaniak, prof. nadzw.